odnowienie prawa wykonywania zawodu pielęgniarki forum

Wszelkie prawa zastrzeżone Informujemy, iż zgodnie z przepisem art. 25 ust. 1 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 roku o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jednolity: Dz. U. 2006 r. Nr 90 poz. 631), dalsze rozpowszechnianie artykułów i porad prawnych publikowanych w niniejszym serwisie jest zabronione. Tłumaczenie hasła "prawo wykonywania zawodu" na angielski. Przymiotnik / Imiesłów. Rzeczownik. disbarred. license to practice. right to practise. medical license. Jeśli stracę prawo wykonywania zawodu, dostaniesz 90% niczego. Wendy, if I get disbarred, you will get 90% of nothing. Zgodnie ze standardem kształcenia (OBWIESZCZENIE MINISTRA EDUKACJI I NAUKI z dnia 6 kwietnia 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w sprawie standardów kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu lekarza, lekarza dentysty, farmaceuty, pielęgniarki, położnej Wykaz obowiązujących, podstawowych aktów prawnych związanych z wykonywaniem zawodu pielęgniarki i położnej stan prawny na dzień 20 lipca 2017r. USTAWA z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (j.t. Dz.U.2016.1251 z późn.zm. ), akty wykonawcze: Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 lutego 2017 r. sprawie Pielęgniarki i położne cieszą się wysokim wskaźnikiem zaufania społecznego – przez co niewiele osób zakłada, że osoba zgłaszająca się do pracy może podszywać się pod wykwalifikowanego pracownika i nie posiadać prawa wykonywania zawodu. Zarówno pacjent, jak i pracodawca mają możliwość sprawdzenia czy dana osoba posiada Kolejnym wymogiem jest osiągnięcie certyfikatu językowego (przynajmniej na poziomie B2) i zyskanie prawa do wykonywania zawodu wystawione przez właściwą okręgową radę pielęgniarek i położnych. Aby uzyskać prawo do wykonywania zawodu pielęgniarki, należy ukończyć studia pierwszego stopnia i wypełnić obowiązkowe praktyki. sebutkan contoh contoh nyata dari bentuk pergaulan bebas saat ini. Samorząd pielęgniarek i położnych powstał na mocy Ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 o samorządzie pielęgniarek i położnych. Podstawowym zadaniem działań samorządu, między innymi, jest sprawowanie pieczy nad należytym wykonywaniem zawodu pielęgniarki i położnej. Powinnością NIPiP jest stanie na straży nad respektowaniem prawa samorządowego, przestrzeganiem przepisów prawa dotyczącego wykonywania zawodu i zasad etyki zawodowej pielęgniarki i położnej. Jednym z zasadniczych zadań samorządu jest prowadzenie postępowań w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej. „Pielęgniarki i położne ponoszą odpowiedzialność za cały zakres działalności zawodowej, w tym także za sferę relacji pielęgniarka – pacjent – członkowie zespołu terapeutycznego. Pielęgniarki i położne podlegają regułom prawnym i moralnym funkcjonującym w społeczeństwie na zasadzie powszechności, a za swoją działalność ponoszą odpowiedzialność: prawną: karną, cywilną, dyscyplinarną, administracyjną. zawodową (w tym etyczną). Odpowiedzialność pielęgniarki i położnej określają: przepisy regulujące wykonywanie zawodu pielęgniarki i zawodu położnej, Kodeks pracy, Kodeks karny, Kodeks cywilny, Regulaminy zakładowe, Zakresy obowiązków, uprawnień, odpowiedzialności na stanowisku pracy, Kodeks etyki zawodowej pielęgniarki i położnej Rzeczypospolitej Polskiej. Odpowiedzialność zawodową ponoszą pielęgniarki i położne przed organami samorządu pielęgniarek i położnych (rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej i sądem pielęgniarek i położnych) za: zawinione naruszenie zasad wykonywania zawodu naruszenie przepisów regulujących wykonywanie zawodu pielęgniarki i położnej postępowanie sprzeczne z zasadami etyki zawodowej. Rzecznik odpowiedzialności zawodowej obowiązany jest badać i uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść pielęgniarki lub położnej, której dotyczy postępowanie.” Źródło: Stowarzyszenie Pielęgniarki Cyfrowe przeprowadziło ogólnopolskie badanie metodą sondażu diagnostycznego z użyciem kwestionariusza ankiety wśród 159 czynnie pracujących pielęgniarek, aby ocenić poziom wiedzy na temat odpowiedzialności zawodowej. Tylko 27 % ankietowanych pielęgniarek wie, który dokument reguluje odpowiedzialność zawodową pielęgniarek. Nie wszyscy ankietowani znają także treść aktów normatywnych regulujących wykonywanie zawodów pielęgniarki i położnej. Najwięcej pielęgniarek zna treść Ustawy o Zawodzie Pielęgniarki i Położnej (61%), Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie zakresu i rodzaju świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych, rehabilitacyjnych wykonywanych przez pielęgniarkę samodzielnie, bez zlecenia lekarskiego czytało 43,4% respondentów, zaś treść Ustawy o samorządzie zawodowym pielęgniarek i położnych jest znana 41 osobom (25,9%). 23 osoby z grupy ankietowanych przyznały, iż wie o istnieniu tych dokumentów, lecz ich nie czytały. Badanie ankietowe wykazało również, iż 60% pielęgniarek nie potrafi rozróżnić odpowiedzialności zawodowej od innych form odpowiedzialności prawnej obowiązujących pielęgniarki. Kodeks etyki zawodowej pielęgniarki i położnej, którego treść zna 39,8% ankietowanych pielęgniarek (63 osoby), zawiera zasady, zgodnie z którymi pielęgniarka powinna postępować, a za naruszenie których są wyciągane konsekwencje. Pielęgniarka od momentu nadania tytułu zawodowego oraz otrzymania dokumentu potwierdzającego prawo wykonywania zawodu jest zobligowana do przestrzegania zapisów zawartych w Kodeksie Etyki, czyli sprawowaniu profesjonalnej opieki nad życiem i zdrowiem ludzkim, przestrzeganiu tajemnicy zawodowej, rzetelnym wypełnianiu obowiązków wynikających z pracy w tym zawodzie. Pielęgniarka ma obowiązek stosować się do wytycznych w kwestiach właściwego odnoszenia się do pacjentów oraz współpracowników. W przypadku odpowiedzialności ponoszonej z tytułu naruszania przepisów dotyczących wykonywania zawodu,postępowanie pielęgniarki jest oceniane na podstawie Ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej z 2011 r. Naruszenie obowiązków wynikających z powyższej Ustawy, może skutkować pociągnięciem do odpowiedzialności zawodowej, a postępowanie wobec pielęgniarki określa Ustawa o samorządzie pielęgniarek i położnych. Dotyczy to obowiązku udzielenia pomocy medycznej oraz respektowania praw pacjenta (w tym informowania go oraz prowadzenia dokumentacji medycznej), a także zasad wykonywania zleceń lekarskich. Działanie będące przedmiotem postępowania w sprawie odpowiedzialności zawodowej uznane za przewinienie zawodowe, może zarazem posiadać znamiona przestępstwa. Takim zachowaniem będzie np. pomoc kobiecie w przerwaniu ciąży z naruszaniem przepisów ustawy lub nakłanianie jej do tego. Zachowanie będące przewinieniem zawodowym, a zarazem kwalifikujące się do odniesienia występku zgodnego z art. 160 § 1 jest również narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Postępowaniem niezgodnym z przepisami prawa jest wykonywanie zleceń lekarskich wydawanych ustnie lub telefonicznie. Konsekwencją realizowania takich zleceń może być popełnienie błędu w sztuce pielęgnowania i leczenia. Według przeprowadzonej ankiety 25% ankietowanych przyznało, że w ich placówkach lekarze wydają ustne zlecenia nagminnie, w 18,9% placówkach bardzo często, rzadko zaś tylko w 24,5 % oddziałów. Przekazywanie ustne zleceń nigdy się nie zdarz tylko w 10% placówek. Niestety 67 % pielęgniarek przyznało, że realizują takie zlecenia, pomimo, iż większość z ankietowanych (96,2%) wie, że realizacja zleceń wydanych ustnie (oprócz stanów zagrożenia życia) jest niezgodna z prawem. Pielęgniarki są bardzo często pozostawiane na oddziale szpitalnym bez obecności lekarza, który udaje się np. na inny oddział lub blok operacyjny. Jednak nie tylko takie okoliczności zmuszają pielęgniarki do wykonywania zleceń podanych ustnie, zwłaszcza telefonicznie. Często obserwuje się wygodnictwo lekarzy, którym nie chce się podejść do pacjenta, a tym bardziej wpisać zlecenia w kartę zleceń. Najczęściej takie przypadki zdarzają sie podczas dyżurów nocnych, podczas, gdy lekarz dyżurny idzie spać i wyraża w sposób często niecenzuralny swoje niezadowolenie z faktu budzenia go do cierpiącego pacjenta. Do rzecznika odpowiedzialności zawodowej trafiają również sprawy związane z nieprzestrzeganiem praw pacjentów. 8,3 % ankietowanych pielęgniarek nie informuje chorych o ich prawach, 40,9% robi to tylko czasami. 3 pielęgniarki zaś, uważają, że nie leży to w ich obowiązkach. Rozpatrywane są także sprawy niewłaściwego, często grubiańskiego zachowania pielęgniarki wobec chorych, ale i również wobec koleżanek, czy pozostałych współpracowników. Notowane są również przewinienia związane z fałszowaniem dokumentacji medycznej. Chodzi głównie o przypadki wpisywania w dokumentację pacjenta czynności, które powinny być wykonywane, a faktycznie nie są. Łamanie tajemnicy zawodowej jest także jednym z wykroczeń, w związku z którym prowadzone są postępowania karne. Działanie niezgodne z Kodeksem etyki zawodowej i Ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej w kwestiach związanych z postępowaniem zgodnym z aktualną wiedzą medyczną, opartą na faktach i dowodach naukowych (EBM, EBNP) również jest objęte odpowiedzialnością zawodową (np. publiczne wypowiadanie teorii antyszczepionkowych). Należy dodać, że poważnym problemem pojawiającym się w pracy pielęgniarek jest brak reakcji pielęgniarek na popełniane błędy przez koleżanki. W takich przypadkach funkcjonuje niewłaściwie rozumiana solidarność koleżeńska. Takie zachowania mogą doprowadzić do poważnych skutków. Przypomnijmy zatem, pielęgniarki ponoszą pełną odpowiedzialność za wykonywane przez siebie świadczenia zdrowotne, własne doskonalenie zawodowe w zakresie praktyki klinicznej, zarządzania, nauczania i działalności naukowej. Odpowiedzialność prawną, czyli ponoszenie konsekwencji z tytułu przepisów prawnych, Karną, czyli ponoszenie konsekwencji określonych w Kodeksie Karnym, Cywilną, czyli obowiązek zadośćuczynienia i ma ona charakter majątkowy, Dyscyplinarną, czyli poniesienie konsekwencji określonych Kodeksem Pracy, Administracyjną, która jest związana z odpowiedzialnością za szkody wyrządzone zakładowi pracy, Zawodową, czyli za naruszenie zasad wykonywania zawodu, etyki zawodowej i praw pacjenta. Sąd pielęgniarek i położnych może orzec jedną z następujących kar: 1) upomnienie, 2) nagana, 3) zakaz pełnienia funkcji kierowniczych w zakładach służby zdrowia na okres od 1 do 5 lat, 4) zawieszenie prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej na okres od 6 miesięcy do 3 lat, 5) pozbawienie prawa wykonywania zawodu pielęgniarki lub położnej. Skargę do rzecznika odpowiedzialności zawodowej może złożyć każdy, czyli pielęgniarka na pielęgniarkę, inny współpracownik, pacjent, rodzina pacjenta, czy przełożony. Rzecznik odpowiedzialności, jeśli zauważy nieprawidłowości w postępowaniu pielęgniarki np. na forach, czy portalach społecznościowych, również ma obowiązek zareagować i wezwać tę osobę do złożenia wyjaśnień. Przyczyn występowania przewinień zawodowych jest wiele i są bardzo złożone. Przede wszystkim należy wymienić niewłaściwe postawy pielęgniarek, z którymi wiąże się lekceważenie procedur i zasad. Bardzo istotne są złe metody kierowania zespołami pielęgniarskimi. Badane pielęgniarki (72,3%) twierdzą, że zarządzający ponoszą również odpowiedzialność za błędy popełniane przez pracowników. Jest to czynnik niezmiernie ważny w kwestii odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek. Pogłębiający się drastycznie kryzys kadr pielęgniarskich, brak personelu pomocniczego, niskie wynagrodzenia, ciężar finansowy kształcenia podyplomowego, jakim obarczane są pielęgniarki, zlecanie prac poza kompetencjami zawodowymi, albo wykraczające poza nie, to najistotniejsze przyczyny wykroczeń zawodowych. Brak znajomości praw pacjenta i ich respektowania to kolejna przyczyna coraz większej ilości trafiających spraw do rzecznika odpowiedzialności zawodowej. Np. pacjent trafiający pod opiekę personelu medycznego, ma prawo do znajomości z nazwiska i imienia osób za niego odpowiedzialnych w placówce i personel danej placówki medycznej ma obowiązek noszenia identyfikatorów. Pacjenci coraz bardziej świadomi swoich praw są coraz lepszymi obserwatorami i potrafią rozpoznać niewłaściwe postępowanie kadry medycznej. Skutkuje to tym, że obecnie znacznie częściej składane są wnioski do sądu o odszkodowania w ramach zadośćuczynienia. Pielęgniarka ponosi odpowiedzialność, gdy udzielania świadczeń zarówno podczas samodzielnych czynności, jak i zleconych przez lekarza. Gdy dojdzie do niepożądanego zdarzenia medycznego, czynności wykraczające poza jej kompetencje, podjęte nawet na zlecenie lekarza, podlegają odpowiedzialności lub współodpowiedzialności. Dlatego tak ważna jest znajomość przepisu mówiącego, że pielęgniarka ma prawo odmówić wykonania zlecenia lekarskiego niezgodnego z jej sumieniem i kwalifikacjami. Świadome tego faktu jest 72,3% ankietowanych pielęgniarek. Praca w kilku placówkach lub łatanie braków kadrowych, co skutkuje pracą po kilkanaście godzin z rzędu lub dłużej, może mieć fatalny wpływ na bezpieczeństwo pacjentów. Z różnych badań wynika, że brak snu przez 22 godziny wpływa na człowieka w ten sam sposób, co wprowadzenie się w stan upojenia alkoholowego. Ogromnie wzrasta także ryzyko zaśnięcia pielęgniarki, czy lekarza za kierownicą po zakończeniu nocnej zmiany lub pracy przez kilkadziesiąt godzin z powodu niewystarczającej ilości snu. Z przeprowadzonych badań wynika, że wiedza pielęgniarek w kwestii odpowiedzialności zawodowej jest niewystarczająca i powinna być jak najszybciej poszerzona. Ankietowane pielęgniarki (93,7%) uważają iż Okręgowe Izby Pielęgniarskie oraz pracodawcy powinni organizować bezpłatne szkolenia z zakresu odpowiedzialności zawodowej. Uzupełnienie i pogłębienie wiedzy na ten temat podniesie znacznie świadomość odpowiedzialności zawodowej ,a co za tym idzie bezpieczeństwo pacjentów, a także samych pielęgniarek. mgr Joanna Lewoniewska Wymogi do uzyskania tytułu zawodowego lekarza związanego z prawem wykonywania zawodu określa ustawa o z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty: „Art. 5. [Warunki przyznania prawa wykonywania zawodu] 1. Okręgowa rada lekarska przyznaje, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i 8 oraz art. 5a-5c, prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty osobie, która: 1) jest obywatelem polskim lub obywatelem innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej; 2) posiada: a) dyplom lekarza wydany przez polską szkołę wyższą potwierdzający ukończenie co najmniej sześcioletnich studiów na kierunku lekarskim, obejmujących co najmniej 5500 godzin dydaktycznych zajęć teoretycznych i praktycznych, w tym dwusemestralne praktyczne nauczanie w dziedzinach klinicznych na 6. roku studiów, lub dyplom lekarza dentysty wydany przez polską szkołę wyższą potwierdzający ukończenie co najmniej pięcioletnich studiów na kierunku lekarsko-dentystycznym, obejmujących co najmniej dwusemestralne praktyczne nauczanie na 5. roku studiów, lub b) dyplom lekarza wydany przez polską szkołę wyższą potwierdzający ukończenie studiów na kierunku lekarskim rozpoczętych przed dniem 1 października 2012 r. lub dyplom lekarza dentysty wydany przez polską szkołę wyższą potwierdzający ukończenie studiów na kierunku lekarsko-dentystycznym rozpoczętych przed dniem 1 października 2012 r., lub c) dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty, spełniające minimalne wymogi kształcenia określone w przepisach prawa Unii Europejskiej, wydany przez inne niż Rzeczpospolita Polska państwo członkowskie Unii Europejskiej, wymieniony w wykazie, o którym mowa w art. 6b, i towarzyszące mu odpowiednie świadectwo wymienione w wykazie, o którym mowa w art. 6b, lub d) dyplom lekarza lub lekarza dentysty wydany przez inne państwo niż państwo członkowskie Unii Europejskiej, pod warunkiem że dyplom został uznany w Rzeczypospolitej Polskiej za równorzędny zgodnie z odrębnymi przepisami oraz że spełnia minimalne wymogi kształcenia określone w przepisach prawa Unii Europejskiej; 3) posiada pełną zdolność do czynności prawnych; 4) posiada stan zdrowia pozwalający na wykonywanie zawodu lekarza lub lekarza dentysty; 5) wykazuje nienaganną postawę etyczną. 2. Osobie spełniającej warunki określone w ust. 1 okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, jeżeli włada językiem polskim w mowie i w piśmie w zakresie niezbędnym do wykonywania zawodu lekarza lub lekarza dentysty określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 7a pkt 1. 3. Osobie, która spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. b albo d, a także w pkt 3-5 oraz ust. 2, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, jeżeli odbyła staż podyplomowy lub uzyskała uznanie stażu podyplomowego odbytego poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej za równoważny ze stażem podyplomowym odbytym w Rzeczypospolitej Polskiej. 4. Osobie, która spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1, pkt 2 lit. a, b albo d, a także w pkt 3-5 oraz ust. 2, okręgowa rada lekarska przyznaje prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, jeżeli przedstawi świadectwo złożenia z wynikiem pozytywnym Lekarskiego Egzaminu Końcowego lub Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Końcowego w języku polskim lub w języku, w jakim są prowadzone w polskich uczelniach medycznych studia na kierunku lekarskim lub lekarsko-dentystycznym, jeżeli odbywa albo ukończyła studia w tym języku. 5. Za równoważne z przedstawieniem świadectwa, o którym mowa w ust. 4, uznaje się przedstawienie świadectwa złożenia z wynikiem pozytywnym Lekarskiego Egzaminu Państwowego lub Lekarsko-Dentystycznego Egzaminu Państwowego. 6. Wymóg, o którym mowa w ust. 3 i 4, dotyczy także osoby, która spełnia warunki określone w ust. 1 pkt 1 i 3-5 oraz ust. 2 i posiada dokument potwierdzający formalne kwalifikacje lekarza lub lekarza dentysty, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, ale nie posiada towarzyszącego mu świadectwa, wymienionego w wykazie, o którym mowa w art. 6b. 7. W celu odbycia stażu podyplomowego okręgowa rada lekarska przyznaje ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza albo ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, na okres nie dłuższy niż 5 lat, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 6. 8. Osoba ubiegająca się o prawo wykonywania zawodu lekarza albo prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty, o której mowa w ust. 3 i 6, przedstawia okręgowej radzie lekarskiej zaświadczenie o odbyciu stażu podyplomowego albo decyzję wydaną na podstawie art. 15 ust. 8 albo 9. 9. Praktyczne nauczanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, jest odbywane w podmiotach leczniczych, które zawarły w tym zakresie umowy z uczelniami medycznymi. 10. Podmioty, o których mowa w ust. 9: 1) udzielają świadczeń zdrowotnych umożliwiających realizację ramowego programu zajęć praktycznych; 2) zatrudniają lekarzy lub lekarzy dentystów posiadających kwalifikacje zawodowe odpowiadające rodzajowi zajęć teoretycznych i praktycznych określonych w ramowym programie zajęć praktycznych; 3) posiadają bazę diagnostyczno-terapeutyczną umożliwiającą realizację ramowego programu zajęć praktycznych. 11. Osoba odbywająca praktyczne nauczanie prowadzi dziennik praktyk. 12. Osoba odbywająca praktyczne nauczanie wykonuje czynności wynikające z ramowego programu zajęć praktycznych pod bezpośrednim nadzorem opiekuna. 13. Opiekunem może być lekarz lub lekarz dentysta będący nauczycielem akademickim albo inny lekarz lub lekarz dentysta posiadający co najmniej 3-letni staż zawodowy albo specjalizację w odpowiedniej dziedzinie medycyny właściwej dla danej części programu zajęć praktycznych. 14. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ramowy program zajęć praktycznych oraz sposób ich odbywania, dokumentowania i zaliczania, w tym zakres danych, które powinny być zawarte w dzienniku praktyk, uwzględniając konieczność zapewnienia wiedzy i umiejętności niezbędnych do samodzielnego wykonywania zawodu lekarza.” Podsumowując tę niezbyt klarowną, ale obowiązująca regulację prawną należy stwierdzić, iż zgodnie z polskim ustawodawstwem – po sześcioletnich studiach i stażu powinien Pan zdać test LEK [lekarski egzamin końcowy (dotychczas zwany państwowym)] w Izbie Lekarskiej właściwej dla Pana miejsca zamieszkania. Jeżeli jest Pan po tym egzaminie, to ma Pan prawo składać dokumenty na specjalizację, a także po tym egzaminie powinien Pan uzyskać prawo do wykonywania zawodu lekarza. Czyli pierwszy etap kończy się testem LEK (niegdyś LEP), dzięki niemu uzyskuje Pan prawo wykonywania zawodu lekarza. Jednak dopiero drugi etap daje Panu możliwość zdobycia stopnia specjalizacji ogólnej lub szczególnej. Na tą chwilę na stronach CEM (Centrum Edukacji Medycznej) są publikowane dostępne wszelkie informacje techniczne i organizacyjne. Schemat bowiem pozostał ten sam, mimo ostatnich zmian ustawowych, natomiast nowelizacja w zakresie służby zdrowia powoduje, iż izby lekarskie i CEM musi dostosować formułę egzaminów LEK jak i specjalistycznych. Proszę więc, adekwatnie do swego etapu kariery zawodowej, podjąć działania, jakie ustawa określa w etapach dążenia do uzyskania prawa do wykonywania zawodu lub specjalizacji. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online . Prezydent Andrzej Duda podpisał nowelizację ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej, która ma m. in. zaradzić niedoborom zatrudnienia w tych zawodach. Prawo do wykonywania zawodu, dostęp cudzoziemców do tych zawodów, przerwy w wykonywaniu zawodu to główne założenia ustawy. Dotychczas obowiązująca ustawa uznawała działalność dydaktyczną za wykonywanie zawodu pielęgniarki lub położnej tylko wtedy, jeśli dotyczyła ona kształcenia i doskonalenia pielęgniarek i położnych. Jeśli pielęgniarka prowadziła zajęcia w ramach kształcenia osób wykonujących inne zawody medyczne, np. ratowników medycznych, nie było to traktowane jako wykonywanie zawodu. Nowelizacja to zmienia. Celem regulacji jest też usunięcie niejasności interpretacyjnych związanych z podjęciem zawodu po przerwie. Pielęgniarka lub położna, która nie wykonuje zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat, a zamierza podjąć jego wykonywanie, ma obowiązek zawiadomić o tym właściwą okręgową izbę pielęgniarek i położnych oraz odbyć przeszkolenie. Okres przeszkolenia – maksymalnie sześć miesięcy - wlicza się do okresu wykonywania zawodu. Polecamy produkt: Komplet – Prawo Pracy i ZUS Nowelizacja ma też złagodzić niedobór pielęgniarek i położnych przez ułatwienie dostępu cudzoziemców do tych zawodów, np. przez skrócenie szkoleń. Wprowadza rozwiązanie, dzięki któremu odbycie stażu adaptacyjnego we wskazanym podmiocie leczniczym można uznać za równoznaczne z odbyciem przeszkolenia. Skraca to okres przeszkolenia cudzoziemców chcących pracować w tych zawodach w Polsce czasowo lub na stałe. Uproszczone zostają też przepisy dotyczące poświadczenia znajomości języka polskiego. Kolejna zmiana mająca zaradzić niedoborowi pielęgniarek i położnych to uprawnienie osób, które ukończyły liceum medyczne, szkołę policealną albo szkołę pomaturalną kształcącą w zawodzie pielęgniarki lub położnej i nie uzyskały stwierdzenia prawa wykonywania zawodu, a spełniają ustawowe wymagania, do uzyskania stwierdzenia prawa wykonywania zawodu. Celem nowelizacji jest też zapewnienie odpowiedniego poziomu podyplomowego kształcenia pielęgniarek i położnych. Ustawa usuwa wątpliwości interpretacyjne dotyczące obliczania wymiaru urlopu szkoleniowego przysługującego pielęgniarce lub położnej, które podejmują kształcenie podyplomowe. Zmiany, które nowelizacja wprowadza do ustawy o systemie oświaty, dotyczą wymogu odpowiedniego wyposażenia gabinetu profilaktyki zdrowotnej w szkołach publicznych. Dołącz do nas na Facebooku Nowelizacja zawiera tez zapisy dotyczące wystawiania recept na niektóre leki przez pielęgniarki i położne - ma to być możliwe od 2016 r. Prawo to uzyskają pielęgniarki i położne mające dyplom ukończenia studiów co najmniej pierwszego stopnia na kierunku pielęgniarstwo lub położnictwo oraz tytuł specjalisty w dziedzinie pielęgniarstwa. Kolejnym warunkiem będzie ukończenie specjalistycznego kursu. Ustawa wchodzi w życie po 14 dniach od jej ogłoszenia. Poszerzaj swoją wiedzę, czytając naszą publikację Nowe zasady tworzenia i funkcjonowania kas zapomogowo-pożyczkowych w zakładach pracy (PDF)

odnowienie prawa wykonywania zawodu pielęgniarki forum